از همین کوچه های خاکی که ما هر روز آنها را زیر پا میگذاریم مردانی افلاکی سر بر آوردند و کتاب و دفتر را به گوشه ای نهادند و فاصله بین خود تا خدا را یک نفس دویدند،

و در پایان خط آسمانی شدند.

مردانی که در آسمانها به نامشان سکه می زنند و در زمین از یادها میروند...!! 

ای شقایقهای مجنون!ای جرعه نوشان جزیره مجنون،ای یاسهای کبودی که سوختید،از کدام کوچه غربت بر مدینه هستی عبور کردید که روی نیلی تان یاس شد؟سینه خونینتان شقایق.

نوشته شده در چهارشنبه 89/10/22ساعت 10:46 عصر توسط یادگاری ها ( ) | |