سلام دوست خوبم

سلام من بـه محـرم بـه غصـه و غــم مـهـدي

به چشم کاسه ي خون و به شال ماتم مـهـدي

عزاداري هاي خالصانه و توام با بصيرتان در ماتم سرور و سالارشهيدان

حضرت ابا عبدالله الحسين (ع) و ياران با وفايش مقبول درگاه الهي باد و همچنين

شهادت زينت عبادت کنندگان ، گسترش دهنده فرهنگ عاشورا حضرت علي

بن الحسين(ع) حضرت امام سجاد بر آقا امام زمان (ع) و مسلمين جهان و

جنابعالي تسليت باد.

مطالبتون بسيار ارزنده بود
با "سلام به محرم "به روزم اگه دوست داشتي منتظر حضور ونظر پر مهرتم
يا علي

تأثير هم نشين در خشم

دوري از مصاحبت افراد خشمگين و عصباني و هم نشيني با افراد بردبار و صبور، به عنوان يک عامل اخلاقي ـ اجتماعي، نقش بازدارنده اي در برابر خشم دارد؛ زيرا تجربه ثابت کرده است که هم نشيني با انسان هاي خشمگين و پرخاشگر سبب اثرپذيري فرد از گفتار و کردار ايشان و بروز احساسات همانند آنان مي شود و برعکس، دوستي و هم صحبتي با افراد صبور و داراي طمأنينه، افراد خشمگين و عصباني را آرام و تعديل مي کند.

در حديثي آمده است: « هر گاه بر يکي از برادران ديني ات سه بار خشم بگيري و او خويشتن داري کند و بر تو بي ادبي نکند، او را به عنوان دوست خود انتخاب کن».

رويارويي با شعله هاي خشم

سرکوبي و فرو بردن خشم در زمان شروع آن آسان تر است و هنگامي که شدت پيدا کند و شعله ور شود، از کنترل و اختيار فرد خارج مي شود. بنابراين پيش از آنکه اين حالت در فرد شدت يابد و آتش آن، نور ايمان و عقل را خاموش سازد، بايد به رويارويي با آن پرداخت.

پيش از بروز خشم، با استفاده از روش هاي زير مي توان آن را کنترل کرد و در اختيار گرفت:

1. به هنگام خشم، ذکر خدا بگوييد و از شر شيطان به خدا پناه ببريد.

2. اگر هنگام خشم ايستاده ايد، بنشينيد و اگر نشسته ايد، بخوابيد. علت اين امر، جلب توجه فرد به اين نکته است که انسان از خاک آفريده شده و موجودي ذليل و حقير است و سرانجام روزي نيز به خاک باز خواهد گشت، در اين صورت از غرور و تکبر او کاسته مي شود.

3. هنگام مواجهه با خشم، با آب سرد وضو بگيريد يا غسل کنيد؛ زيرا خشم برخاسته از حرارت درون است و آب سرد اين حرارت را فرو مي نشاند.

4. سکوت کنيد، چون ممکن است در اين حالت، فرد حرف هايي بزند که بعدا پشيمان شود. حضرت علي عليه السلام مي فرمايد: « خشم خود را با سکوت و هواي نفس را با خرد درمان کنيد».

5. جا به جايي محل نيز در کاهش خشم مؤثر است.

در اين حالت پند و نصيحت اثر بخش نخواهد بود و اگر بخواهند جلوي خشم او را بگيرند، بايد از فردي که از او حساب مي برد و روي او نفوذ دارد، طلب کمک کنند.

بنابراين با توجه به پي آمدهاي زيان بار و ناپسند خشم و دشواري کنترل و ايستادگي در برابر آن، عامل ديگري که در اين باره مطرح مي شود، تقويت تمايلات فطري و عواطف والاي انساني است که نقش مهمي در کاهش تأثير ناکامي ها و پرخاشگري ها دارد. از طريق آموزش هاي تربيتي و مذهبي و پاي بندي وجداني و اخلاقي به وظايف اجتماعي، اين فضائل در فرد به صورت عادت و ملکه درمي آيد و فرد و جامعه را از آثار ناخوشايند خشم، دور نگاه مي دارد. عفو و گذشت و کظم غيظ، از جمله ارزش هايي هستند که در اخلاق اسلامي به عنوان روش هاي رويارويي با خشم مطرح